ΙΜΒΡΟΣ 3

Εικόνα 1

Aναφερθήκαμε στο αποπνικτικό κλίμα, που επικρατεί σήμερα στην Ίμβρο και το οποίο σαφώς απορρέει από τη λαθεμένη, κατά την άποψή μου, συμπεριφορά της Τουρκίας προς τις εκεί ελληνικές μειονότητες. Για τον τρόπο όμως  αντιμετώπισης των εθνικοθρησκευτικών μειονοτήτων από την Τουρκία αλλά και την Ελλάδα κάναμε αναφορά στο προηγούμενο φύλλο μας της εφημερίδας μας
Η Ίμβρος ή Κονσέαντα όπως την ονομάζουν οι Τούρκοι έχει

Εικόνα 2

έκταση 289 τετρ. χλμ. και περίμετρο 95 χλμ. Αποτελείται από 10-12 χωριά, τα περισσότερα από τα οποία έχουν χριστιανικό πληθυσμό (σε μερικά μάλιστα απουσιάζουν εντελώς τα τζαμιά). Μία οικιστική ιδιαιτερότητα της Ίμβρου είναι το γεγονός πως ελάχιστοι οικισμοί του νησιού είναι παραθαλάσσιοι. Τα περισσότερα και τα μεγαλύτερα χωριά βρίσκονται σκαρφαλωμένα στους λόφους. Η μεγαλύτερη έκτασή του νησιού αποτελείται από άγονο πετρώδες έδαφος, που του προσδίδει ένα θλιβερό καφετί χρώμα από τα ψηλότερα σημεία του μέχρι τη θάλασσα. Σε μερικά μόνο σημεία υπάρχουν (ευτυχώς) μερικές μικρές πευκόφυτες οάσεις, που δεν αρκούν όμως για να διορθώσουν την εικόνα του τοπίου. Σε λίγα από τα ηπειρωτικά υψώματα του νησιού ελάχιστοι άγριοι θάμνοι υποδηλώνουν την δειλή παρουσία του πράσινου στην Ίμβρο. Εκεί ανάμεσα στα υψώματα του κέντρου του νησιού υπάρχουν 2-3 λιμνούλες, μοναδικά φτωχικά προικιά της φύσης προς την αδικημένη και στον τομέα αυτό Ίμβρο.

Εικόνα 3

Ακόμη πιο απογοητευτικό γίνεται το τοπίο κοντά στις ακτές του νησιού. Οι αμμουδιές απουσιάζουν, ενώ οι ελάχιστες, που υπάρχουν είναι σκουρόχρωμες και μικρής έκτασης. Κατά τα άλλα παντού βράχια, απόληξη καφεκίτρινων λοφίσκων γεμάτων από ξεραμένη ρίγανη και θυμάρι.
Τα χωριά μικρά φτωχικά και σημαδεμένα από την εγκατάλειψη των κατοίκων του, που στην πλειονότητά τους ήταν Έλληνες. Η συμπλήρωση της θλιβερής εικόνας έρχεται με τις διάσπαρτες στρατιωτικές εγκαταστάσεις των Τούρκων σε ολόκληρη την έκταση του νησιού, εντός και εκτός των χωριών, σε πεδιάδες, λόφους, παραλίες, παντού. Τα καφετί και χακί χρώματα των στρατιωτών, των αρμάτων και των όπλων είναι το μόνο συνδυαζόμενο χρωματικά είδος, που μπορεί να ταιριάσει με το φυσικό τοπίο. Έτσι εξηγείται το γιατί δεν είναι εύκολο να υπάρξει τουριστική ανάπτυξη στο νησάκι της Ίμβρου και το γιατί θεωρούνται πραγματικοί ήρωες οι Έλληνες κάτοικοί του, που εξακολουθούν να το κατοικούν υπό την αφόρητη πίεση των συνθηκών.
‘Όπως αναφέραμε και στο πρώτο μέρος της περί Ίμβρου ενότητας, η πρωτεύουσα του νησιού είναι το μεγαλοχώρι της Παναγιάς. Οι Τούρκοι έχουν δώσει στο χωριό την ίδια ονομασία με το νησί, Κοσνέαντα δηλαδή. Ο παραλιακός οικισμός του Κάστρου, όπου όπως έχουμε ξαναπεί βρίσκεται και η μόνη αξιόλογη ξενοδοχειακή μονάδα της Ίμβρου (Κοσνσέαντα ονομάζεται κι αυτή), απέχει λιγότερο των 2 χλμ. της Παναγιάς και θεωρείται κατά κάποιον τρόπο το επίνειο της. Από την παραλία του Κάστρου διακρίνονται καθαρά τα ψηλά βουνά της Σαμοθράκης.
Όπως τα περισσότερα χωριά της Ίμβρου έτσι και η Παναγιά

Εικόνα 4

δεν ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο χρώμα της. Από την τυπική πλακόστρωτη πλατεία ξεκινούν όλοι οι δρόμοι, που οδηγούν στις κατοικημένες περιοχές του νησιού. Πινακίδες με τις τούρκικες ονομασίες των χωριών της Ίμβρου βρίσκονται αναρτημένες στις διασταυρώσεις των δρόμων της πλατείας. Τα υπόλοιπα αξιοθέατα του χωριού περιορίζονται σε δύο εκκλησίες, ένα τζαμί και μερικά παλιά ελληνικά αρχοντικά όχι τόσο καλά συντηρημένα. Κατά τα άλλα στην Παναγιά (από τα λίγα χωριά της Ίμβρου που παρουσιάζουν σημάδια ζωής και κίνησης) υπάρχουν 2-3 μικροί ξενώνες, μερικά εστιατόρια γρήγορου φαγητού και αρκετές κεφετέριες γεμάτες επί το πλείστον με φαντάρους και αξιωματικούς των κοντινών στρατιωτικών μονάδων. Αντίθετα με τα άλλα χωριά της Ίμβρου, όπου παντού ακούς την ελληνική γλώσσα, στην Παναγιά σπάνια ακούς ελληνικά στα καφενεία και στα πηγαδάκια της πλατείας. Γι΄ αυτά όμως όλα θα επανέλθουμε και στην επόμενη ανάρτησή μας. 

Αλέξανδρος Καλέμης



 ΛΕΖΑΝΤΕΣ

Εικόνα 1
Οι εικόνες εγκατάλειψης σαν κι αυτές των φωτογραφιών μας είναι συνηθισμένες στα χωριά της Ίμβρου.

Εικόνα 2    
Η κεντρική εκκλησία της πρωτεύουσας της Ίμβρου Παναγιάς.


Εικόνα 3
Από την πλατεία της Παναγιάς ξεκινούν όλοι οι δρόμοι που συνδέουν την πρωτεύουσα με τα υπόλοιπα χωριά του νησιού.

Εικόνα 4
Τα Γρίδια συγκαταλέγονται μεταξύ των 2-3 ελληνικών χωριών της Ίμβρου που έχουν ακόμη σημάδια ζωής.