22. Η ΕΡΕΤΡΙΑ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗ ΜΙΛΗΤΟ

Αλέξανδρου Καλέμη

  Όπως είδαμε στα προηγούμενα άρθρα η Εύβοια πρωτοστάτησε στην πολιτισμική έκρηξη που χαρακτηρίζει την περίοδο από τον 9^ο μέχρι και τον 7^ο αι. π.Χ., στην Ελλάδα και στις αποικίες της. Μια έκρηξη καθοριστική για την εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού. 

Όπως επίσης είδαμε, η ραγδαία αυτή πολιτιστική εξέλιξη, δημιούργησε παράλληλα και τις πρώτες μορφές πολιτικών συστημάτων διοίκησης και οργάνωσης των κοινωνιών. Η διαδικασία πολιτικών αλλαγών και η προσπάθεια επικράτησης αυτών των αλλαγών, παράλληλα με οικονομικά συμφέροντα, έγιναν αιτία έντονων αναστατώσεων και εμφύλιων συγκρούσεων μεταξύ των ελληνικών πόλεων-κρατών, κυρίως κατά τον 6^ο  αι. π.Χ. 

Όπως είναι γνωστό και σε αυτόν τον τομέα των πρώτων κοινωνικοπολιτικών αντιπαραθέσεων, πρωτοπόρος υπήρξε η Εύβοια με τον ΛηλάντιοΠόλεμο. Την πολυετή διαμάχη μεταξύ Χαλκίδας και Ερέτριας, η εξέλιξη της οποίας είχε ως αποτέλεσμα την σχετική παρακμή της Εύβοιας και την εκθρόνιση της από την μέχρι τότε πολιτιστική πρωτοκαθεδρία στον ελληνικό χώρο. Βασικότερος διάδοχός της η Αθήνα. 

Κατά την ίδια αυτή χρονική περίοδο, που στην Ελλάδα δρομολογείται η εξέλιξη του γνωστού μας σήμερα Πολιτισμού, στην Ανατολή ένα άλλο είδος πολιτισμού γεννιέται και αναπτύσσεται. Πρωταγωνιστής ο λαός τωνΠερσών, που σταδιακά επικρατεί πολιτιστικά και κοινωνικά των άλλων λαών της περιοχής και κυρίως των Μήδων με τους οποίους όμως επί της ουσίας συγχωνεύτηκαν και ταυτίστηκαν.

Σε αντίπαλο δέος του Ελληνικού Πολιτισμού, εξελίχθηκε στην Ανατολή ο Πολιτισμός Μήδων και Περσών. Η σύγκρουση των δύο πολιτισμών δεν άργησε να έλθει 
υπό το δεδομένο μάλιστα της γειτονίας των περσικών πόλεων με τις ιωνικές πόλεις. 

 

Οι Πέρσες διαποτισμένοι από τις αρκετά προηγμένες για την εποχή τους θρησκευτικές ιδέες του Ζωροαστρισμού (ιδρυτής ο Ζαρατούστρα), δημιούργησαν σταδιακά μια υποτυπώδη αυτοκρατορία, την πρώτη ίσως αυτοκρατορία του αρχαίου κόσμου. Έτσι περί τα μέσα του 6^ου αιώνα π.Χ. δύο εντελώς διαφορετικοί και δυνητικά αντίπαλοι πολιτισμοί, κυριαρχούσαν στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Η σύγκρουση αυτών των δύο Πολιτισμών ήταν προφανώς αναπόφευκτη. 

Η Εύβοια υπήρξε και σ΄ αυτή την ιστορική περίοδο ένας εκ των πρωταγωνιστών των εξελίξεων και θέατρο πολλών επεισοδίων της εικοσαετίας των «Μηδικών Πολέμων». Η πρώτη και βασική αφορμή της έναρξης των Πολέμων μεταξύ Περσών και Ελλήνων, δόθηκε ακριβώς με την έναρξη του 5^ου αι. π.Χ., όταν οι ευρισκόμενες υπό περσικό έλεγχο ελληνικές αποικίες των ασιατικών παραλίων, απεφάσισαν να επαναστατήσουν. 

Το 499 π.Χ. οι Ίωνες ξεκίνησαν τις επαναστατικές ενέργειες αναθέτοντας στον τύραννο της Μιλήτου Αρισταγόρα να εφαρμόσει τα σχέδιά τους. Ο Αρισταγόρας, που είχε διαδεχθεί τον πεθερό του Ιστιαίο στην διακυβέρνηση της Μιλήτου, ταξίδευσε στην Ελλάδα, προκειμένου να εξασφαλίσει ενισχύσεις. Ατυχώς όμως, οι πολιτικές κυρίως διαμάχες και τα πολλά εσωτερικά προβλήματα των μεγάλων ελληνικών πόλεων, ανέκοψαν τον αρχικό του ενθουσιασμό. Η μόνη βοήθεια, που τελικά κατάφερε να πάρει, ήταν 20 αθηναϊκές και 5 ερετριακές τριήρεις με τα πληρώματά τους. Οι Έλληνες οπλίτες που τελικά ενίσχυσαν τους επαναστάτες ήταν 1500 Αθηναίοι και 500 Ερετριείς.

Σάρδεις: Η πλούσια πρωτεύουσα της Λυδίας. Η ιστορία της συνδέθηκε άμεσα 
με την ακμή της Περσικής Αυτοκρατορίας. Αργότερα, κατά τη διάρκεια 
των ελληνιστικών χρόνων, η πόλη έλαβε καθαρά ελληνικό χαρακτήρα. 
Στις φωτογραφίες απομεινάρια από το λαμπρό παρελθόν των Σάρδεων.

 Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε πως τόσο ο Ηρόδοτος, όσο και άλλοι χρονικογράφοι της εποχής, που κατέγραψαν τα γεγονότα, μας παραδίδουν αντιφατικές πληροφορίες για το ιστορικό της επανάστασης των Ιώνων και κυρίως για τις προθέσεις των πρωταγωνιστών της. Οι έντονες πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των Ελλήνων εκείνης της εποχής, συμπεριλαμβανομένων και των αποικιών, επηρέασαν σαφώς και τους χρονικογράφους. Οι πολιτικές προτιμήσεις και συμπάθειες των αρχαίων ιστορικών, του Ηροδότου συμπεριλαμβανομένου, καθορίζουν και τον τρόπο με τον οποίο ο καθένας τους περιγράφει την ιστορία μέσα από το προσωπικό πολιτικό του πρίσμα. Για το λόγο αυτό εξοικονομώντας χρόνο και χώρο θα παρακάμψω τις πολλές και διαφορετικές εκδοχές των λεπτομερειών, καθώς επίσης και τους καταλογισμούς ευθυνών, περιοριζόμενος στην άνευ κριτικής εξιστόρηση των κύριων γεγονότων.  

Η εξέγερση λοιπόν των Ιώνων επεκτάθηκε από τον Ελλήσποντο ως την Κύπρο. Μεταξύ 495 και 494 π.Χ. οι Πέρσες κατάφεραν να περιορίσουν την επανάσταση στην περιοχή της Μιλήτου, την οποία και πολιόρκησαν. Οι Ίωνες αποφασισμένοι να ρίξουν το βάρος στον από θαλάσσης αγώνα, συγκέντρωσαν 353 πλοία στη νήσο Λάδη, μπροστά από τη Μίλητο. Ο ελληνικός στόλος όμως ηττήθηκε και μοιραία ο αγώνας επικεντρώθηκε στην ξηρά. Οι Ερετριείς, αντίθετα με τους Αθηναίους, που επέστρεψαν στην πατρίδα τους, εξακολούθησαν να πολεμούν στο πλευρό των Μιλησίων. Ο στρατηγός τους μάλιστα Ευαλκίδης σκοτώθηκε κοντά στην Έφεσο. 

Μίλητος: Από αυτή την πόλη αυτή ξεκίνησαν οι επαναστατικές κινήσεις των Ιώνων απέναντι στη δυναστεία των Περσών. Η προσφερθείσα βοήθεια προς τους επαναστάτες από την Ερέτρια και την Αθήνα, υπήρξε η αφορμή για την έναρξη τ
ων ελληνοπερσικών πολέμων. 

Μετά την οριστική καταστολή της επανάστασης, οι Πέρσες αποφάσισαν να τιμωρήσουν τις ελληνικές πόλεις για τη συμμετοχή τους στην επανάσταση. Επί της ουσίας όμως επιθυμούσαν να ανατρέψουν τα δημοκρατικά και αντιπερσικά ρεύματα, που επικρατούσαν στην Ελλάδα. Πρωταρχικοί στόχοι τους φυσικά ήταν η Αθήνα και η Ερέτρια.

Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία των Ευβοϊκών Εκδόσεων Κίνητρο, των διάφορων συντακτών των κειμένων και των κατόχων των φωτογραφιών. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση των Ευβοϊκών Εκδόσεων Κίνητρο.