56. ΑΙΔΗΨΟΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΑΣ

Αλέξανδρου Καλέμη

Οι όποιες ελπίδες των Ελλήνων για απαλλαγή τους από τον ρωμαϊκό ζυγό εξανεμίστηκαν μετά την έλευση του σκληρού, άξεστου, αλλά και συνάμα ικανότατου Ρωμαίου στρατηγού Σύλλα. Μεταξύ 86 και 85 π.Χ. ο Σύλλας είχε καταφέρει όχι μόνο να επιλύσει με τον καλλίτερο τρόπο το πρόβλημα «Μιθριδάτης», αλλά και να δημιουργήσει τις βάσεις επικράτησής του στην ρωμαϊκή ηγεσία, την οποία και κατέβαλε δυναμικά λίγα χρόνια αργότερα, καθιστάμενος δικτάτορας.

55. Η ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ

Αλέξανδρου Καλέμη

Μετά την οριστική υποταγή ολόκληρης της Ελλάδος, αλλά και των αποικιών της στους Ρωμαίους, μία νέα εποχή άρχιζε.  

Από την εποχή αυτή δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την Εύβοια, αφού είναι ελάχιστα και όχι ιδιαιτέρως περιεκτικά τα κείμενα που έχουν βρεθεί, και αναφέρονται στην Εύβοια. Σε αυτά υπάρχουν αντιφατικές πληροφορίες για την κατάσταση της Χαλκίδας και των ευβοϊκών πόλεων κατά το διάστημα του 1^ου αι. π.Χ.

54. Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Σχεδόν μισό αιώνα μετά την εποχή του ευγενικού Φαμινίνου, όσες ελληνικές πόλεις είχαν θεωρήσει τους Ρωμαίους ως συμμάχους και σε ορισμένες περιπτώσεις ως απελευθερωτές τους, άρχισαν να αντιλαμβάνονται το λάθος τους. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε ήδη αρχίσει να δημιουργείται, κατατροπώνοντας τους αντιπάλους της τον έναν μετά τον άλλον, χωρίς πλέον να δείχνει διάθεση συνδιαλλαγών.

53. Η ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΣΕΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Αλέξανδρου Καλέμη

Το πέρασμα του Αντίοχου από την Εύβοια, αναζωπύρωσε τις ελπίδες όσων Ευβοέων δεν έβλεπαν με καλό μάτι την σταδιακή επικράτηση των Ρωμαίων στον ελληνικό χώρο.

Οι Θερμοπύλες ήταν το πεδίο της καθοριστικής σύγκρουσης Ρωμαίων και Αντίοχου, ο οποίος είχε στο πλευρό του τους Αιτωλούς και άλλες ελληνικές δυνάμεις, που δεν ήθελαν την επικράτηση των Ρωμαίων.

52. ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΦΙΛΟΡΩΜΑΪΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ

Αλέξανδρου Καλέμη

Θα πρέπει να ομολογήσουμε πως ένας από τους λόγους πολιτισμικής ανάπτυξης της αρχαίας Εύβοιας, ήταν οι μειωμένες, σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, ταραχώδεις ιστορικές περίοδοι. Όπως διαπιστώνει ο Ανάχαρσης από τον 6^ο αι. π.Χ. «οι Χαλκιδείς λατρεύουν την ελευθερία, αλλά υποτάσσονται πολύ εύκολα». Ανάλογα λοιπόν με τις εκάστοτε κρατούσες συνθήκες οι πόλεις της Εύβοιας (συνήθως χωρίς εξαιρέσεις) έζησαν υπό την εξουσία των Αθηναίων, των Λακεδαιμονίων, των Θηβαίων και των Μακεδόνων. Κατά την τελευταία περίοδο μάλιστα γνώρισαν μία από τις πιο λαμπρές περιόδους ανάπτυξης. Τώρα είχε έλθει η σειρά των Ρωμαίων.

51. ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΦΙΛΟΡΩΜΑΪΚΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΛΑΜΙΝΙΝΟ

Αλέξανδρου Καλέμη

Το 199 π.Χ. θεωρείται από τους ερευνητές ως η χρονολογία της πλήρους υποταγής της Εύβοιας στους Ρωμαίους. Θα μπορούσε βέβαια να θεωρηθεί και ως η χρονολογία ορόσημο της κυριαρχίας των Ρωμαίων στον ελληνικό χώρο.

50. ΡΩΜΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΤΤΑΛΟΣ ΑΦΑΝΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΩΡΕΟ (199 π.Χ.)

Αλέξανδρου Καλέμη

Η αποτυχία του Φιλίππου να καταφέρει σοβαρό πλήγμα κατά της Αθήνας, που αποτελούσε εκείνη την περίοδο το προπύργιο για τις επιθέσεις των Ρωμαίων εναντία στην Εύβοια, σήμανε την αρχή του τέλους της Μακεδονικής αίγλης. Η κατάκτηση της Εύβοιας θα διευκόλυνε κατά πολύ τους Ρωμαίους για την εφαρμογή των επεκτατικών τους σχεδίων.

49. ΡΩΜΑΙΟΙ, ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΚΑΙ ΡΟΔΙΟΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΛΚΙΔΑ (200 π.Χ.)

 Αλέξανδρου Καλέμη

Λίγο πριν το ξεκίνημα του 2^ου αιώνα π.Χ., ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Ε’ πάσχιζε φιλότιμα να συγκρατήσει τη λαίλαπα που ερχόταν με τη μορφή της νέας ανερχόμενης δύναμης των Ρωμαίων. Ωστόσο και παρά τις προσπάθειές του, έμελε να είναι ο προτελευταίος βασιλιάς της Μακεδονίας.

48. ΒΑΣΙΚΗ ΕΠΙΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ (208-200 π.Χ.)

 Αλέξανδρου Καλέμη

Μία δεκαετία πριν την εκπνοή του 3^ου αι. π.Χ. τα χτυπήματα εναντίον του μακεδονικού κράτους, είναι πολλά και από παντού προερχόμενα. Αιτωλοί, Λακεδαιμόνιοι και αρκετές ακόμη ελληνικές πόλεις, δυσαρεστημένες από την μακεδονική κυριαρχία, ενισχύουν τις επιθετικές βλέψεις των Ρωμαίων και γίνονται σύμμαχοί τους. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τον βασιλιά της Περγάμου, Άτταλο, ο οποίος είχε ιδιαίτερη προτίμηση στην Εύβοια, που εκείνη την εποχή εξακολουθούσε να βρίσκεται πιστά στο πλευρό των Μακεδόνων του Φιλίππου του Ε΄.

47. ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Όπως είδαμε κατά τη διάρκεια του 3^ου αι. π.Χ. η Εύβοια και κυρίως το βόρειο τμήμα της, γνώρισε ίσως την σπουδαιότερη περίοδο πολιτιστικής ακμής της ιστορίας της. Είναι η εποχή της κυριαρχίας των Μακεδόνων, οι οποίοι όμως μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου καταγίνονταν σε συνεχείς διαμάχες για τη μοιρασιά της τεράστιας αυτοκρατορίας, που δημιούργησε ο μεγάλος ηγέτης. Η συμμετοχή της Εύβοιας σε αυτές τις διαμάχες των επιγόνων δεν ήταν σημαντική και με κανένα τρόπο δεν ανέστειλε την αναπτυξιακή της πορεία.

46. ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΪΚΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Αλέξανδρου Καλέμη

Μία μικρή παρένθεση αναφοράς στα μεγάλα ευβοϊκά έργα Τέχνης της Ελληνιστικής Περιόδου, επιβάλλεται πριν συνεχίσουμε την ευβοϊκή ιστορία. Τα έργα αυτά τεκμηριώνουν την ακμή που γνώρισε η Εύβοια κατά την ιστορική αυτή περίοδο.   

45. ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 3Ο π.Χ. ΑΙΩΝΑ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Η Περίοδος της ηγεμονίας του Δημητρίου του Πολιορκητή υπήρξε ορόσημο ανάκτησης της λιμνάζουσας επί δύο σχεδόν αιώνες, ευβοϊκής πολιτισμικής αίγλης. Κατά την περίοδο αυτή ανασυστάθηκε το «Κοινό των Ευβοέων» με περισσότερη θέρμη αυτή τη φορά. 

Οι Ευβοείς δεν ήταν απλά ενωμένοι αλλά είχαν κοινούς νόμους και νομίσματα, ίσως δε ακόμη και κοινό τύπο πολιτεύματος, όπως μας αναφέρει ο ιστορικός Ε. Βρανόπουλος. Το 302 π.Χ. στην Ερέτρια κόπηκε πανευβοϊκό νόμισμα, το οποίο στη μία πλευρά απεικόνιζε τη νύμφη Εύβοια και στην άλλη ένα βόδι με τα γράμματα ΕΥΒ (Εύβοια).

44. Ο ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Ο ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΗΣ ΕΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΑΚΜΗ ΤΗΣ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Η Εύβοια και ειδικότερα η πανίσχυρη τότε από οχυρωματικής απόψεως, Χαλκίδα, έγινε θέατρο της διαμάχης Κασσάνδρου και Αντιγόνου, με την οποία ασχοληθήκαμε σε προηγούμενα άρθρα.

43. Η ΧΑΛΚΙΔΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Αλέξανδρου Καλέμη

Πριν περάσουμε στη συνέχεια της ευβοϊκής ιστορίας και την σημαντική περίοδο ακμής της Εύβοιας, που παρατηρήθηκε από τα τέλη του 4^ου αιώνα π.Χ. μέχρι την κατάκτηση της Εύβοιας από τους Ρωμαίους, καλό θα ήταν να κάνουμε μία μικρή παρένθεση.

42. Η ΕΥΒΟΙΑ ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΕΡΙΔΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΠΙΓΟΝΩΝ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Με τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, ξεκινά η «Ελληνιστική Περίοδος», κατά την οποία η Εύβοια γνώρισε ίσως τη μεγαλύτερη ακμή της ιστορίας της. Μέχρι όμως να υπάρξει μία σχετική σταθεροποίηση, αισθάνθηκε αρκετά τους «κραδασμούς» των συγκρούσεων μεταξύ των επιγόνων του Μ. Αλεξάνδρου, που φιλοδοξούσαν να καταλάβουν τη θέση του χαρισματικού ηγέτη.

41. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

Αλέξανδρου Καλέμη

 Κατά την διάρκεια της δεκαετούς προέλασης του Μ. Αλεξάνδρου και της διάδοσης του Ελληνικού Πολιτισμού μέχρι τα βάθη της Ασίας, στην Ελλάδα επικρατούσε μία ήρεμη ατμόσφαιρα από πολιτικής απόψεως. Όλα έδειχναν την αποδοχή εκ μέρους των Ελλήνων της ηγεσίας των Μακεδόνων, οι οποίοι εκείνη την εποχή είχαν επικρατήσει από πάσης απόψεως. Και πράγματι οι κινήσεις του Φιλίππου και στη συνέχεια του Μ. Αλεξάνδρου ήταν ιδιαίτερα μελετημένες, αφού εκεί που έπρεπε επιβλήθηκαν δια των όπλων, αλλού πάλι δια της διπλωματίας και της πολιτικής, όπως συνέβη με την Εύβοια.

40. Η ΕΥΒΟΙΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Μετά την δολοφονία του Φιλίππου το 336 π.Χ. την ηγεσία των Μακεδόνων αναλαμβάνει ο 20άχρονος τότε Αλέξανδρος. Ο νεαρός βασιλιάς και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης σε όσους εκ των Ελλήνων πίστεψαν πως ο θάνατος του Φιλίππου θα αποτελούσε ευκαιρία επανόδου στην προ Χαιρώνειας κατάσταση.

Η Εύβοια κατά την εποχή αυτή είχε ήδη γίνει σημαντική βάση των Μακεδόνων, όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο. Ταυτόχρονα όμως έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από την μακεδονική ηγεσία για πολλούς και ποικίλους λόγους. Ο οξυδερκής Αλέξανδρος δεν είχε φυσικά κανένα λόγο να αλλάξει τα σχέδια που είχε ο πατέρας του για την Εύβοια. Συνέχισε λοιπόν τα έργα οχύρωσης της Χαλκίδας και προώθησε την πολιτισμική ανάπτυξη της Ερέτριας και των πόλεων της Βόρειας Εύβοιας, όπως η Ωρεός και το Ελύμνιο. 

 
Στην «Περιήγηση» του ο Ανάχαρσης ο νεότερος, αναφέρει για την ύπαρξη αμυντικών πύργων στην Χαλκίδα, καθώς και μιας γέφυρας που υψούμενη επέτρεπε το πέρασμα των πλοίων από το στενό του Ευρίπου. Κάπως δηλαδή όπως και σήμερα. Ο Τιμαγένης μάλιστα, σύντροφος του Ανάχαρση στην περιήγηση αυτή, του διηγείται σε κάποιο σημείο πως, όπως θυμόταν, η επιχωμάτωση του στενού είχε γίνει όταν αυτός ήταν νέος. Επισημαίνω στο σημείο αυτό πως η εν λόγω περιήγηση, θεωρείται υποθετικά πως πραγματοποιήθηκε μετά το 335 π.Χ. Για την οχύρωση όμως της Χαλκίδας και του Ευρίπου, μας ενημερώνουν και άλλοι χρονικογράφοι της εποχής εκείνης. Ένας από αυτούς είναι και  ο Λίβιος.

Οι λίγες σχετικά πληροφορίες για την Εύβοια, κατά την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου, παράλληλα με τις επιγραφές και τα άλλα ευρήματα, μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Χαλκίδα, η Ερέτρια και γενικώς όλη η Εύβοια δεν τελούσε υπό καθεστώς μακεδονικής κατοχής, αλλά έχαιρε ένα είδος ανεξαρτησίας υπό την επιμέλεια των Μακεδόνων. Σε μία επιγραφή της Ερέτριας, που καταγράφεται στην μελέτη «Επιγραφαί Χαλκίδος και Ερετρίας» (Κουρουνιώτη), οι Ερετριείς τιμούν με ψήφισμα το Μακεδόνα Φιλόξενο με τον τίτλο του ευεργέτη και του πρόξενου. Ο Ανάχαρσης επίσης αναφέρεται στον Χαλκιδέο τύραννο Μνήσαρχο προσκείμενο στους Μακεδόνες και υποστηριζόμενο από αυτούς. 

Η Μάχη της Ισσού (Μουσείο Νάπολι)

Σύμφωνα με τις περιγραφές του Στράβωνα, ο Αλέξανδρος φαίνεται να έχει μεγάλη εκτίμηση στη συνεργασία του με τους Χαλκιδείς. Αυτό τουλάχιστον καταδεικνύει η απόφασή του να αναθέσει στον Χαλκιδέο επιστήμονα Κράτη την αποξήρανση της Κωπαΐδας. Η εμπειρία των Χαλκιδέων στην αποξήρανση ελών, επιβεβαιώνεται και από το κείμενο μιας επιγραφής, που βρέθηκε το 1860 στην σημερινή Πλατεία Φυλακών της Χαλκίδας. Η επιγραφή αναφέρεται σε συμφωνία μεταξύ κάποιου Χαιρεφάνη και των Ερετριέων για αποξήρανση μιας λίμνης. Η εργασία που θα διαρκούσε 4 χρόνια, προέβλεπε κατασκευή υπονόμων και φρεατίων. Τα νερά θα οδηγούνταν σε δεξαμενή και θα χρησιμοποιούνταν για το πότισμα των χωραφιών με καταρράκτη πόρτα. 

Η Αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου  

Για να συμπληρώσουμε στο σημείο αυτό μερικά ακόμη στοιχεία, που έχουν έλθει στο φως από την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου στην Εύβοια, θα αναφερθούμε σε έναν χρυσό στατήρα, ο οποίος βρέθηκε στην Ερέτρια μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα. Ο στατήρας έχει την μορφή του Μ. Αλεξάνδρου και μία πτερωτή Νίκη με τις λέξεις «Αλεξάνδρου βασιλέως». Στη Λίμνη επίσης έχουν βρεθεί νομίσματα που εικονίζουν τον Μ. Αλέξανδρο. 

Όλα τα στοιχεία λοιπόν συνηγορούν, πως κατά την δεκαετία, που ο Μ. Αλέξανδρος δημιουργούσε την τεράστια Ελληνική Αυτοκρατορία, η οποία έφτανε μέχρι τα βάθη της Ασίας, η Εύβοια ενωμένη ευημερούσε και δημιουργούσε προϋποθέσεις μιας νέας μεγάλης ανάπτυξης. Αυτό εξάλλου επιβεβαιώθηκε, κατά τον αιώνα που ακολούθησε, όπως θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια.

 Το περιεχόμενο του site αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία των Ευβοϊκών Εκδόσεων Κίνητρο, των διάφορων συντακτών των κειμένων και των κατόχων των φωτογραφιών. Οποιαδήποτε πληροφορία (κείμενο, εικόνες) περιέχεται στο site μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για προσωπική, μη εμπορική χρήση. Είναι παράνομη η αντιγραφή, αναπαραγωγή, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, μέρους ή του συνόλου των περιεχομένων του site χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συγκατάθεση των Ευβοϊκών Εκδόσεων Κίνητρο.

39. ΕΥΒΟΙΑ ΚΑΙ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Η ΧΑΛΚΙΔΑ ΝΑΥΤΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Μετά την καθοριστική ήττα των Αθηναίων και των συμμάχων τους στη Χαιρώνεια, οι Χαλκιδείς έχασαν για λίγο διάστημα την ελευθερία τους, λόγω της επιλογής τους να συνδράμουν τους Αθηναίους και να εναντιωθούν στις φιλικά προσκείμενες στους Μακεδόνες, Ερέτρια και Ωρεό.

38. ΩΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΡΕΤΡΙΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ. ΑΝΤΙΘΕΤΗ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΑΛΚΙΔΕΩΝ

Αλέξανδρου Καλέμη

Όπως είδαμε, η αποδυνάμωση των πάλαι ποτέ ισχυρών δυνάμεων του ελληνικού χώρου σε συνδυασμό με τη ραγδαία άνοδο των Μακεδόνων, είχε δημιουργήσει νέες πολιτικές ισορροπίες τόσο στην Ελλάδα γενικότερα, όσο και στην Εύβοια ειδικότερα. Αναφερθήκαμε επίσης στο προηγούμενο άρθρο, στην αλλοπρόσαλλη πολιτική του Χαλκιδέου ηγέτη Καλλία, ο οποίος αρχικά είχε τεθεί στο πλευρό του Φιλίππου ενάντια στους Αθηναίους, για να αλλάξει λίγο αργότερα στρατόπεδο.

37. ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Προς τα μέσα του 4^ου αι. π.Χ. όλες οι πόλεις της Εύβοιας, άρχισαν να αισθάνονται την κόπωση από τις διαρκείς πολιτικές αντιπαραθέσεις, που είχαν σαν επακόλουθο την καταστροφική αναστολή κάθε πολιτισμικής εξέλιξης και ανάπτυξης.

Με εξαίρεση μικρά διαστήματα της περιόδου που βρισκόταν υπό την κηδεμονία των Αθηναίων και υπό δημοκρατική διακυβέρνηση, ο 5^ος και ο 4^ος αι. π.Χ. χαρακτηρίζονται από χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης σε σχέση με την πολιτισμική έκρηξη των δύο προηγούμενων αιώνων ( 6^ος και 7^ος π.Χ.).

36. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ΤΟΥ 4ου π.Χ.

Αλέξανδρου Καλέμη

 Η Bοιωτική ηγεμονία δεν άργησε να παρουσιάσει τα πρώτα σημάδια παρακμής, αφού από το 366 π.Χ.  είχε αρχίσει να ξεθωριάζει η εικόνα των Θηβαίων, λόγω της αλαζονικής και βιαίας συμπεριφοράς τους. Στο διάστημα αυτό η περιοχή της Ιστιαία και ιδιαίτερα η Ωρεός γνωρίζουν ιδιαίτερη ανάπτυξη και συνάπτουν εμπορικές συνθήκες με τη Κέα και άλλα ελληνικά εμπορικά κέντρα.

35. Ο ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΣ ΑΛΚΕΤΑΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΙΑΙΑ. Β΄ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

 Αλέξανδρου Καλέμη

Οι τάσεις αντίδρασης των ελληνικών πόλεων προς του νικητές του Πελοποννησιακού Πολέμου, Σπαρτιάτες, οδήγησαν τους τελευταίους στην επαίσχυντο Ανταλκίδειο συνθήκη, προκειμένου να διατηρηθούν στην εξουσία υπό την προστασία των Περσών.

34. ΣΥΜΜΑΧΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΕΡΕΤΡΙΑΣ-ΙΣΤΙΑΙΑΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΣΕΣ

Αλέξανδρου Καλέμη

Τα δεινά της ολιγαρχίας και η «συμμαχική» συμπεριφορά των Σπαρτιατών, πολύ γρήγορα δημιούργησαν στους Ευβοείς την ανάγκη αποσκίρτησης από την σπαρτιατική κηδεμονία. Έτσι, ενώ ανέχθηκαν επί σχεδόν έναν αιώνα τους Αθηναίους και την συμμαχία τους, η ομαλή συνεργασία τους με τους Σπαρτιάτες μετά βίας κράτησε μία δεκαετία. Αν μάλιστα δεν μεσολαβούσε η μεταβατική δεκαετία 410-400 π.Χ., που ακόμη δεν είχε ξεκαθαρίσει απόλυτα η επικράτησης των ολιγαρχικών στα ελληνικά πράγματα, πιθανότατα η τάση ανεξαρτητοποίησης των Ευβοέων να εκδηλωνόταν νωρίτερα.   Ούτως ή άλλως όμως, με επικεφαλής τους Χαλκιδείς, οι Ευβοείς επέλεξαν έναν ιδιαίτερο τρόπο αποδοχής του ολοκληρωτισμού στην Εύβοια. Συνεργάστηκαν λοιπόν στενά με τους Βοιωτούς ολιγαρχικούς, που εξαρχής είχαν επιλέξει να διατηρούν χαλαρούς δεσμούς με τους Σπαρτιάτες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιούργησαν και τις πρώτες υποδομές του «Κοινού των Ευβοέων» που δημιουργήθηκε μετά από λίγα χρόνια.